- بالین پرست
شخص تنبل و بیکاره که سر از بالین برندارد، پرستار، پایین پرست
معنی بالین پرست - جستجوی لغت در جدول جو
- بالین پرست (فَ یَ دَ / دِ)
دوستدار بالین.
- بالین پرست
تنبل بیکاره هیچکاره
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(اَ دَب ب)
لغت نامه دهخدا
مطیع. بنده. خدمتکار:
نداری شرم ازین خورشید نوشاد
کنی پائین پرستی چند را یاد.
امیرخسرو دهلوی
نداری شرم ازین خورشید نوشاد
کنی پائین پرستی چند را یاد.
امیرخسرو دهلوی
(فُ لَ دَ / دِ)
لغت نامه دهخدا
در زبان سنسکریت، گوشه نشین و زاهد را گویند. (آنندراج). منزوی. تارک دنیا. (ناظم الاطباء)
(فُ)
لغت نامه دهخدا
خدمتکار. (آنندراج). بالین پرست. (فرهنگ نظام) :
چو بالین پرستنده شد نرم گوی
ازو بیشتر مهربانی مجوی.
نظامی.
و رجوع به بالین پرست شود، مجازاً آدم غیرمحکم و سست اخلاق. (فرهنگ لغات عامیانۀ جمالزاده)
چو بالین پرستنده شد نرم گوی
ازو بیشتر مهربانی مجوی.
نظامی.
و رجوع به بالین پرست شود، مجازاً آدم غیرمحکم و سست اخلاق. (فرهنگ لغات عامیانۀ جمالزاده)